logo

Wyznania miłosne

By | sobota, listopada 29, 2014 3 comments


Rozregulowało mi się totalnie spanie, a na dodatek na publiczne wyznania miłosne mnie wzięło. Rano jestem nieprzytomna, wieczorem przysypiam a w nocy nie śpię. Mogę sobie pozwolić - w końcu weekend mam. I Męża w domu. Teraz śpi z dzieckiem a ja się... nudzę. Głupia jestem, bo podobno ludzie inteligentni się nigdy nie nudzą. Mam spokój, czas na myślenie i snucie planów. Nie mam już takich głupich problemów, jakie miałam kilka miesięcy temu. I właśnie teraz chcę coś wyznać!




Coś się zmieniło...



Odkąd się w miarę wysypiam i zaprowadzam Frania na 8:00 do przedszkola, listonosz nie zastał mnie jeszcze nie umalowanej i nie gotowej od razu do otwarcia drzwi :P Ja się przyzwyczaiłam - on ma nadal zdziwienie i podziw w oczach :D Lubię naszego listonosza!

Odkąd Franek chodzi do przedszkola mam więcej czasu na przemyślenie swojego planu żywienia i wydaję nieco mniej pieniędzy. Dziecko je obiady w przedszkolu a my lecimy na sałatkach i (mąż) na swoich ukochanych ziemniakach z jajkiem sadzonym. Idę sobie rano do sklepu, mogę pochodzić w żółwim tempie. Ba! Nawet w kolejce przepuścić mogę jakieś dziecko, które spieszy się do szkoły a musi kupić sobie jeszcze śniadanie. I pomyśleć mogę przy warzywach, i z Panią od wędlin słów kilka zamienić. Powąchać owoce, bo taki mam zwyczaj. Mam nos wyczulony na wszelkie zapachy i zawszę wywąchuję słodkie jabłka, pomarańcze i inne owoce. Mam wagę w rękach, więc zawsze wybieram najbardziej mięsiste mandaryni i grejpfruty SWEETIE.

Wyznania miłosne (i nie tylko) czas zacząć!


Z emerytami pogadać mam czas... Choć to dziwne, bo oni zazwyczaj czasu nie mają. W kolejce co chwilę człowiek koszykiem dostaje po plecach, słychać nerwowe westchnięcia i pochrząkiwania, kiedy Pani przy kasie jeszcze na wolnych obrotach pracuje. I to zdziwienie, kiedy na ich marudzenie, że długo,  ja z uśmiechem wyznaję: E tam, ja mam czas, nic mnie przecież nie goni :) Za takie wyznanie zostałam zabita wzrokiem już z pięćdziesiąt razy.

Gorąca kawa i świeżo przygotowana herbata smakują najlepiej :D No to jest smak po prostu nie do opisania! I śniadanie zjedzone z talerzyka! Takie jak chcę, bez pytania - co jeeeesz?? Kubek mogę postawić gdziekolwiek, bez obawy, że ktoś go strąci.

W moim mieszkaniu jest czysto przez większą część dnia, choć wcale nie sprzątam tak dużo jak jeszcze w lipcu czy sierpniu! I oto rozwiązała się tajemnica ciągłego bałaganu. Nie zmienia to faktu, że już około 15:00 przynajmniej jeden z pokoi wygląda jak po przeszukaniu :P

Moje dziecko bardziej mnie kocha :) Tak, choć czasami miałam wątpliwości i myślałam, że ktoś mi je podmienił na małego Trolla, który za wszelką cenę chce uprzykrzyć mi życie swoim NIE, CZEMU i MAMOOOOO. Kocha mnie i ja to wiem, bo mi takie wyznania miłosne serwuje przed przedszkolem i po przedszkolu. Mówi mi też, że jestem HAJNA, czyli fajna. I piękna, bo mam niebieskie oczy a na powiekach kolorowy cień i "usta jak malinki" (tak, to są słowa mojego dziecka!). Od Męża się tyle nie nasłucham, co od dziecka! Analiza mojej twarzy odbywa się codziennie rano, podczas mycia zębów.


I mamy o czym rozmawiać. Na przykład o tym, co było w przedszkolu, jaki pyszny obiad zjadł, kto dostał czarne serce a kto czerwone. Normalnie repertuar rozmów mamy ogromny, a nie ograniczony do:
1. Mamo, pobaw się ze mną.
2. Mamo, ja chcę jeść/pić/siku/kupę.

Soboty i niedziele są świętem, bo jesteśmy razem. A wcześniej każdy dzień był taki sam. Nijaki. Podobny do poprzedniego.

Kocham moje dziecko. Kocham przedszkole.




Nowszy post Starszy post Strona główna

3 komentarze :

  1. Poprzedni rok przedszkolny wspominam podobnie. Teraz mam już Zośkę i kiedy Antosia nie ma, to jej poświęcam swój czas. Przynajmniej w czasie jego pobytu w przedszkolu ona może poczuć się jedynaczką i ma mamę dla siebie. Ale to fakt zmieniły mi się tematy z synkiem :) Pozdrawiamy :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Będąc w ciąży z drugim synem, gdyby nie to, że musiałam odbierać starszego z przedszkola o 15:00, to pewnie chodziłabym cały dzień w piżamie:) Chyba nadmiar wolnego czasu działa na mnie demotywująco jeśli chodzi o prace domowe:D Pozdrawiam!

    matkapracujaca.pl

    OdpowiedzUsuń
  3. Dobrze, że Franio taki rozmowny, bo u mnie to znów Ksawek nie opowiada i nigdy tego nie robił. Ewentualnie jak mu się tam coś przypomniało, to sam z siebie powiedział, a tak: mama pytała co w szkole - a syn odpowiadał: wszystko ok. Za to Patryk trochę więcej opowiada, choć cały wrzesień musiałam z niego wyciągać i jak tam, i co robiłeś? Teraz sam opowiada - aż miło czasem posłuchać, choć przyznaje się też i do złych swoich zachowań - ale i z tego jestem zadowolona. Wolę od niego usłyszeć że coś zmalował niż od jego wychowawczyni.

    OdpowiedzUsuń